Visi vertimai

Στου πόθου το καράβι
Κι οι δύο μας τώρα σκλάβοι
Μια θάλλασα η προσμονή
Που θα βρεθούμε βλέπω
Μα όμως το επιτρέπω
Δε θέλω άλλη επιλογή

Έλα κοντά έχω να δώσω
Μια καρδιά όσο η γη κι άλλο τόσο
Έλα κοντά χάνουμε χρόνο
και οι δυό απ' της αγάπης το δρόμο
Έλα κοντά μου ρίξε τα τοίχοι
Ξαφνικά μαζί μας είναι η τύχη
Έλα κοντά να εκραγούμε
Έρωτα ζούμε

Ποτάμια που διψάμε
Να ενωθούμε πάμε
Στην πιο μεγάλη μας στιγμή
Ελάχιστα σε ξέρω
Παράφορα σε θέλω
Και νιώθω πως με θες κι εσύ

ολα τα σ'αγαπω,που εχουν ειπωθει,αξιζεις να στα πω,ομως δε φτανει μια ζωη.

Γιατί φοβάσαι τη σιωπή
είμαι δική σου στο ‘χω πει
με τη σιωπή μου σου μιλώ και σε φιλώ
κύμα τρελό μες στο γιαλό

Πάρ’ το φεγγάρι και καν’το βέρα μου
φίλε μου, άντρα και αγέρα μου
Πάρ’ τη ζωή μου απόψε
να την πιεις σταγόνα από κρασί
όλος ο κόσμος είσαι εσύ.

Γιατί γλυκό παιδί μου κλαις
τα δειλινά τις Κυριακές
εγώ σε κάθε προσευχή κάνω ευχή
να ’σαι το τέλος μου κι η αρχή

Πάρ’ το φεγγάρι και καν’το βέρα μου
φίλε μου, άντρα και αγέρα μου
Πάρ’ τη ζωή μου απόψε
να την πιεις σταγόνα από κρασί
όλος ο κόσμος είσαι εσύ.

Θα συνομιλησουμε καποια στιγμη.Χαρηκα για τη γνωριμια.